Współczynnik U (U-value) określa, ile ciepła przenika przez 1 m² przegrody przy różnicy temperatury 1 K, wyrażony w W/(m²·K). Dla okien używa się Uw, czyli współczynnika przenikania ciepła całego okna. Uwzględnia on zarówno przenikanie przez szybę (Ug) i przez ramę (Uf), jak i dodatkowe straty liniowe przy montażu. Wartość Uw oblicza się, sumując udziały termiczne szyb i ram (zależnie od ich powierzchni i przewodności) oraz korygując o straty mostków termicznych (Ψ). Ostatecznie zwykły współczynnik U (bez indeksu) bywa stosowany w odniesieniu do dowolnej przegrody (np. ściany, drzwi lub samej szyby) i nie uwzględnia konstrukcji okna. Dzięki zastosowaniu Uw można ocenić realną izolacyjność całego pakietu okiennego, a nie tylko jego poszczególnych części.
Współczynnik Uw – całkowita izolacyjność okna
Całkowity współczynnik przenikania ciepła Uw jest wynikiem uwzględnienia różnych składowych okna. Najprostszy wzór prezentowany w normie to:
- Uw = (Uf·Af + Ug·Ag + ΣΨi·Li) / (Af + Ag)
Wzór ten informuje, że Uw łączy wpływ ramy okiennej (Uf i jej powierzchnia Af) oraz przeszklenia (Ug i powierzchnia Ag) z dodatkowymi stratami liniowymi (Ψ·L). Podsumowując: Uw jest uśrednioną wartością obejmującą różne materiały. Dzięki temu można porównać izolacyjność całych okien różnych konstrukcji, nie tylko szyb. Na przykład ciężka aluminiowa rama będzie miała większe Uf (gorsza izolacja) niż rama drewniana. Z kolei szyby trzyszybowe mają niższe Ug niż szyby podwójne. Im bardziej wydajne materiały i techniki montażu, tym niższe będzie ostateczne Uw – co przekłada się na lepsze właściwości energetyczne budynku.
Producenci często podają też oddzielne wartości Uf (rama), Ug (szyby) oraz Ψ, aby ułatwić weryfikację obliczeń. Doświadczeni inżynierowie pamiętają, że Uw zawsze będzie nieco wyższe od najniższego składnika (np. szyby), ponieważ uwzględnia wszystkie słabsze ogniwa. Dzięki modelowaniu komputerowemu (programy zgodne z normą PN-EN ISO 10077) można precyzyjnie oszacować Uw nawet dla niestandardowych profili i zestawów szybowych. Stosowanie ciepłej ramki dystansowej oraz gazów wypełniających (argon, krypton) obniża wartości Ug i Ψ. Dla przykładu, wymiana metalowej ramki aluminiowej na tworzywową z przekładką termiczną obniża Uf, a gaz argon w szybach zmniejsza Ug. Takie działania w konsekwencji zmniejszają całkowity współczynnik Uw okna.
Obliczanie i porównywanie współczynnika U
Podczas certyfikacji okien ustala się Uw według przepisów branżowych. Nowoczesne przepisy budowlane wymagały znaczących obniżeń wartości Uw dla okien – na przykład nowe okna pasywne muszą mieć Uw nawet poniżej 0,8 W/m²K. Wartości podawane w katalogach (dla całych okien) są obliczane komputerowo w programach certyfikacyjnych. Porównanie okien różnych producentów jest możliwe właśnie dzięki ujednoliconemu użyciu Uw, a nie tylko Ug szyby. Dla użytkownika końcowego kluczowe znaczenie ma ocena Uw jako miary energooszczędności całego produktu – i to on powinien porównywać wymagane minimalne parametry Uw przy wyborze stolarki okiennej.
Zadzwoń do nas